บทที่ 140 140

140

“เก่ง​มาก​เลย​น้อง​เท็ม​ของ​คุณพ่อ เก่ง​มาก​เลย​ครับ” กวี​หอม​แก้ม​ป่อง​ของ​ลูกชายฟ​อด​ใหญ่​เป็น​รางวัล ก่อน​จะ​ปล่อย​ร่าง​อ้วน​กลม​วัย​สิบเอ็ด​เดือนลงบน​พื้นยาง​ของ​ห้อง​ให้​เพนกวิน​น้อย​หัด​เดิน​ต่อไป ส่วนตัว​เขา​จูงมือ​ภรรยา​ไป​นั่ง​ดู​พี่เลี้ยง​วัย​ห้า​ขวบ​ประคอง​เพนกวิน​ตัว​อ้วน​ให้​เดิน​ต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ